ว่านสาวหลง

ว่านสาวหลง ว่านที่คนหวงแหน

ชื่อ:ว่านสาวหลง หรือฤษีผสม ฤษีสร้าง
ลักษณะ : ว่านสาวหลงนี้ มีลักษณะต้นและใบคล้ายข่า แต่ว่ามีขนาดเล็กกว่าข่ามาก อีกทั้งใบก็แหลมมาก ให้สังเกตที่ท้องใบหรือหลังใบ จะเห็นว่ามีขนอยู่ทั่วไป ส่วนหัวนั้นจะกลมกลืนกับลำต้นคล้ายตะไคร้ไม่สังเกตจะไม่รู้ รากนั้นเหมือนหญ้าคา และรากยาวมากเลื้อยชอนไชไปตามผิวดิน ดอกนั้นออกเป็นช่อๆคล้ายกับพริกไทย มีสีเหลืองเป็นพวง กลิ่นหอมรุนแรงมาก ว่านสาวหลงจะมีกลิ่นหอมไปหมดทุกส่วนทั้งใบ ต้น และส่วนรากซึ่งนับว่าเป็นจุดตาย ที่จะใช้ดูลักษณะว่านสาวหลงนี้ 


ว่านสาวหลงนั้นถ้าจะให้ได้ผลรุนแรงต้องใช้ว่านสาวหลงตัวเมีย (ต้นเขียว) เพราะว่านสาวหลงมีทั้งชนิดต้นแดง(ต้วผู้) และต้นเขียว(ตัวเมีย) ชนิดต้นเขียวจะมีขนาดใหญ่กว่า หอมกว่า หายากกว่า และนิยมใช้กันมากกว่าชนิดต้นแดง ซึ่งต่างกับว่านชนิดอื่นๆ แทบทุกชนิดที่จะนิยมใช้แต่ต้นแดง(ตัวผู้)มากกว่าต้นเขียว ว่านสาวหลงนี้ตำราระบุว่าให้ปลูกได้เฉพาะวันจันทร์เพียงวันเดียวเท่านั้น วันอื่นๆ ท่านห้ามปลูกอย่างเด็ดขาดจ้ะ

ความเชื่อของว่านสาวหลง : สมัยโบราณ ว่านนี้บรรดาผู้ทรงวิทยาคุณหวงแหนและปิดบังยิ่งนัก จัดได้ว่าอยู่ในประเภทเมตตามหานิยมสูง บ้านเรือนใดมีไว้จะเป็นศิริมงคลแก่บ้านเรือนที่อาศัยนั้น ยิ่งถ้าเป็นร้านค้าขายจะทำให้ทำมาค้าขายซื้อง่ายขายคล่อง หากนำมาปลูกไว้หน้าร้านค้า ผู้คนจะไปมาหาสู่ไม่ขาด เป็นเสน่ห์มหานิยมแก่ผู้เป็นเจ้าของ ในแวดวงสร้างพระผงพระเครื่อง ในพิธีกรรมขบวนผงศักดิ์สิทธิ์ต่างๆนั้นจะขาดว่านสาวหลงนี้ไม่ได้ 


 ตำราเก่าทุกเล่มบอกไว้เหมือนกันหมดว่าเป็นว่านสาวหลงที่ทรงคุณค่าในทางเสน่ห์เมตตามหานิยมอย่างสูงสุด ถือกันว่าเป็นสุดยอดของว่านทางเสน่ห์มหานิยม ที่ไม่สามารถหาว่านชนิดอื่นใดมาเทียบเคียงได้อีกแล้ว ถ้าผู้ใดมีว่านนี้ปลูกไว้ในบ้านเรือนก็จะเป็นสิริมงคลเป็นยอดเสน่ห์แก่บ้านเรือนนั้นๆ ด้วย ท่านให้เอารากของว่านนี้มาฝนหรือบดผสมกับสีผึ้ง หรือแช่น้ำมันจันทน์ หรือเพียงแต่เอารากของว่านนี้ถือติดตัวไป ผู้คนทั้งปวงก็จะพากันงวยงงหลงรักใคร่ในผู้ที่มีว่านหรือทาน้ำมันหรือสีผึ้งที่เข้าว่านจนหมดสิ้น เมื่อจะใช้ว่านสาวหลงท่านให้เศกด้วยพระคาถา

 "มะอะอุ พุทธะสังมิ จิเรรุนิ นะชาลิติ ปิยังมะมะ" รวมเจ็ดคาบเสียก่อนทุกครั้งไป

วิธีปลูกว่านสาวหลง : ว่านสาวหลงนี้ จุดเสียอยู่ตรงที่ออกจะปลูกยากสักนิด เนื่องจากรากแห้งและตายได้ง่าย หลังจากนำออกจากกระถางนานเกิน 12 ชั่วโมง ดินที่ใช้ปลูกเป็นดินร่วนสะอาดเผาไฟ เมื่อบดดินให้ละเอียดจะให้ดีควรผึ่งตากน้ำค้างไว้สักคืน ปุ๋ยนั้นว่านทุกชนิดไม่เหมาะสำหรับปุ๋ยวิทยาศาสตร์ ปุ๋ยที่เหมาะสมได้แก่ปุ๋ยอินทรีย์ มูลวัวมูลควายตากแห้งสนิท หรือใบพืชตระกูลถั่วทุกชนิดที่ผุพังนำมาคลุกเคล้าเป็นดินปลูก ก้นกระถางทำทางระบายน้ำเสียก่อนจะนำดินลง จะได้ช่วยระบายน้ำได้ดี ดูแลรดน้ำเช้าเย็น อย่าให้โชกจนมีน้ำขัง บรมครูท่านแนะนำไว้เวลารดน้ำให้เสกด้วยคาถา “อิติปิโสภควา” 3 จบ ว่านนี้ปลูกได้วันเดียวคือ วันจันทร์ข้างขึ้น  

อ้างอิง :จากตาเชย   

ติดต่อพูดคุยแลกเปลี่ยนเรียนรู้ได้ที่ https://www.facebook.com/saimherbal